De afgelopen dagen waren de uitersten van Laos goed zichtbaar voor onze dappere wereldontdekster. Na een lange boottocht kwam ze aan in Muang Khua wat zich al snel ontpopte tot het Lelystad van Laos. Als je er bent wil je zo snel mogelijk weg en degenen die er wel blijven zijn op z’n minst van bedenkelijk allure.
Dus snel verder gereisd maar daar waar projectleiders jaloers op zouden zijn (voorlopen op het schema) bleek dit voor Ien de volgende uitdaging te worden….
Lees het hele (lange) verhaal hier‘>
7 reacties op “Met een traan en een lach”
Owwww Ien,
Wat voel je je dan echt alleen he … gatsie!!!! Echt zo in niemandsland en als je het dan al eng vindt is elke figuur een crimineel etc. Jeetje joh!!! Ik kan me de tranen en gevoel van onmacht hélemaal voorstellen, brrrr. Ik snap dat internet super belangrijk is op zo’n moment en sowieso op je reis. Ik had dat al in China toen ik alleen was (had ook speciaal hotels uitgekozen met internet!). En dan zat ik nog in de bewoonde wereld.
Gelukkig is het vooralsnog goed gekomen en hoop ik dat je snel weer in rustiger vaarwater komt en je je weer wat meer op je gemak gaat voelen …
Hou je taai en er komen vast weer fantastische momenten waarop deze dagen naar de achtergrond verdwijnen.
Liefs, kus en knuffel van ons he ….
XXX Agnes.
Hoi Iny,
Alles sal reg kom!!! Joh, morgen is alles weer anders. Je gaf zelf al aan dat je geemotioneerd raakte toen je bedacht wat je allemaal al hebt gezien en meegemaakt! Heel veel leuke dingen, probeer daar steeds aan te denken, kunnen ze allemaal niet meer van je afnemen.
Volgens mij heb je een heleboel heel aardige mensen ontmoet en die nare mensen moet je maar vergeten!
Je kan het!!
Dikke knuffel,
Jona en Ron
heey Iny
Wat een verhaal wat zal je je kut voelen en vooral eenzaam maar je hebt zoveel leuke en aardige mensen ontmoet en die ga je ook vast weer tegenkomen denk daar maar aan als het even tegenzit
En nu maar zorgen dat je snel wegkunt en dit snel vergeten
want er komen vast weer hele mooie momenten en dan ben je dit avontuur weer snel vergeten
Je hebt er al drie fantastische weken opzitten hoe stoer is dat en de rest wordt ook vast weer geweldig
Hou je haaks en komt vast allemaal goed
Dikke knuffel marlies en co
Hi lief zusje,
Alhoewel ik je al op Skype heb gesproken ben ik toch weer een beetje ontdaan van je verhaal. Ik kan me je gevoel van eenzaamheid maar al te goed voorstellen, maar het is wel iets waaraan je nog heel vaak zult terug denken. Geloof me, later zal je er om lachen want je hebt het maar mooi geflikt en vooral goed opgelost. Je hebt de juiste beslissing genomen! Your sister is proud of you 🙂 Wat ontzettend leuk trouwens om die foto te zien waarop het boekje My Sister’s Journey is terug te zien, samen met de welbekende LP van Vietnam. Ik heb nog even gekeken vwb de veiligheid in Vietnam, ik citeer:
Vietnam is een veilig land om in te reizen. Let, vooral in de grote steden, op zakkenrollers.
Tijdens je vakantie in Vietnam moet je aan twee dingen wennen. Het lawaai en het feit dat je overal wordt lastiggevallen. Nooit en nergens is het stil, overal hoor je claxonnerende auto`s, harde radio`s en televisies, slaande deuren, kraaiende hanen, blaffende honden enz. En je wordt door iedereen lastiggevallen. Riksjarijders en schoenpoeters lopen je overal achterna en overal kom je mannen tegen die je een winkel of restaurant in willen slepen.
Vietnam is een relatief veilig vakantieland maar toeristen zijn in toenemende mate een interessant doelwit. Vooral in Ho Chi Minh zijn op sommige plaatsen zakkenrollers actief. We adviseren daarom om je gezond verstand te gebruiken en op te passen.
Wij raden je aan gebruik te maken van een hotelkluisje voor het opbergen van je waardevolle spullen zoals geld en reisbescheiden. In je hotel kun je veelal (gratis) over een kluisje beschikken.
De straten in de grotere steden zijn erg druk met fietsers, brommers en steeds meer auto’s. Er zijn weinig verkeerslichten wat het oversteken soms lastig maakt.
De informatie hierboven is precies zoals wij het toen ook hebben ervaren. Iedereen wil altijd iets van je maar ik heb me daar geen moment onveilig gevoeld, dit in tegenstelling tot in Cambodja maar het kan natuurlijk zijn dat er in 5 jaar heel veel is veranderd. Wees alert, vertrouw niemand en ga er altijd van uit dat wanneer je wordt aangesproken ze iets van je willen. Ze spreken je niet aan omdat je er zo leuk uitziet!
Lieverd, ik hoop dat je reis naar Luang Prabang goed verloopt en dat ik je eerdaags op Skype ontmoet vanuit Vietnam. xxx van ons
Nog even ter aanvulling op mijn vorig bericht:
Toen wij in HCMC waren heb ik een keer mijn telefoon laten liggen bij een restaurantje. Ik werd achterna gerend door een man die mij keurig mijn telefoon terug gaf, hetzelfde heb ik ook een keer meegemaakt met mijn portemonnee…!! Dus onveilig? Dit had ik nog niet eerder meegemaakt in andere landen. Het moet daarom wel heel erg veranderd zijn wil het nu het tegenovergestelde zijn, maar nogmaals: blijf alert!
Nu echt de laatste: Het duurt nog even maar kunnen we, volgens mij niet geheel volgens planning, op 17 februari terug zijn in Bangkok vanuit Ayutthaya? Dan kunnen we op 17-2 een gezellig dagje met Ron en Gerben doorbrengen en kunnen we ’s avonds met ze borrelen in Bangkok. Gerben moet namelijk in die week 2 keer vliegen naar Singapore en die vrijdag de 17e is hij in Bangkok. Wel zo gezellig. Je kent Ron nog niet maar hij jou inmiddels wel 🙂 Vertel hem bijna dagelijks jouw avonturen.
xxx
Hoi meisje,
Ik ben helemaal ontdaan van je verhaal,maar heb aan de andere kant ook genoten van alles wat je mee maakt.
Zo als bij de watervallen prachtig om dat te zien.
ik hoop dat het nu weer betre met je gaat maar twijfel daar eigelijk niet zo aan.
Je bent een flinke en stoere meid om dit allemaal te doen is zeker moed voor nodig.
Ik hoop je weer gauw te spreken op skipe.
liefs mams en heel veel kusjes.